skip to main
|
skip to sidebar
Książki nienapisane
wtorek, 6 grudnia 2011
Teorie wychowawcze
Julia wierzyła głęboko w to, że dzieci nie należy rozpuszczać, więc z listy kandydatów na męża od razu wykreślała każdego, kto okazywał się być chemikiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Nowszy post
Starszy post
Strona główna
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
O co tu...?
Taki sobie składzik takich sobie myśli. Czasem z sensem, czasem bez.
Etykiety
akty prawne
(1)
alternatywy
(2)
bajki/niebajki
(8)
definicje
(3)
dialogi
(5)
fragmenty znikąd
(63)
gramatyka
(1)
hasła nie zawsze poważne
(2)
historie miłosne
(6)
kraina małych psychologów
(1)
kronika filmowa
(1)
książki nienapisane
(4)
mała księga paradoksów
(6)
mądrości
(5)
nagrobki
(2)
nomen omen
(1)
obecnie już nieco hermentyczne
(1)
obserwacje absolutnie niepoważne
(9)
ogłoszenia drobne
(1)
opisy
(10)
opowieści
(1)
portrety
(7)
przepisy
(1)
przypadki
(5)
ważkie pytania
(2)
wycinki prasowe
(11)
wypowiedzi zmyślone
(4)
źródła paranaukowe
(2)
Archiwum bloga
►
2016
(2)
►
maja
(1)
►
stycznia
(1)
►
2015
(1)
►
września
(1)
►
2013
(3)
►
kwietnia
(1)
►
lutego
(1)
►
stycznia
(1)
►
2012
(5)
►
września
(1)
►
czerwca
(1)
►
maja
(1)
►
kwietnia
(1)
►
stycznia
(1)
▼
2011
(26)
▼
grudnia
(2)
Mistrz i dama
Teorie wychowawcze
►
listopada
(2)
►
września
(2)
►
sierpnia
(2)
►
lipca
(1)
►
czerwca
(2)
►
maja
(3)
►
kwietnia
(3)
►
marca
(4)
►
lutego
(3)
►
stycznia
(2)
►
2010
(49)
►
grudnia
(3)
►
listopada
(7)
►
października
(2)
►
września
(6)
►
czerwca
(3)
►
maja
(5)
►
kwietnia
(5)
►
marca
(5)
►
lutego
(6)
►
stycznia
(7)
►
2009
(68)
►
grudnia
(2)
►
listopada
(5)
►
października
(9)
►
września
(4)
►
sierpnia
(3)
►
czerwca
(14)
►
maja
(11)
►
kwietnia
(15)
►
marca
(4)
►
lutego
(1)
O mnie
samprasarana
podążam na wschód, południe i w głąb (czasem również kapuściany). szukam. kiedy już znajdę, dowiem się, czego szukałam.
Wyświetl mój pełny profil
Follow this blog
Oni tu liczą
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz